Nieuwe vrienden
Door: Maarten Rademakers
Blijf op de hoogte en volg Maarten
13 November 2014 | Ghana, Kumasi
Aangezien ik al een paar keer whatsappjes en smsjes heb gehad met de vraag of ik nog wel leefde zal ik nog maar eens een kwaliteitsstukje schrijven waar menig schrijver jaloers op zou zijn!
Als ik mijzelf vandaag zou moeten omschrijven zou het iets beter als beroerd zijn. Vannacht bijna niet geslapen en rond 3 uur heb ik mijzelf uit bed gesleept, gewapend met een flesje water en een zaklamp. Waar ik al bang voor was kwam uit: diarree en spugen tegelijkertijd terwijl de stroom uitgevallen was… Probeer jezelf eens voor te stellen dat je op een donkere wc zit, in je linkerhand een zaklamp vasthoudt, met je rechterhand een flesje water open probeert te draaien en tussen je benen staat een emmer waar je in probeert te mikken. Net op het moment dat ik het flesje open had gedraait en de emmer wilde pakken om te mikken viel mijn zaklamp uit… Hoe ik mij op dat moment voelde kun je wel raden dus… Nienke was in de slaapkamer aan het meegenieten van mijn oerkreten in de wc en haar nachtrust was ook gelijk klaar. Enfin, ik ben maar thuis gebleven en de wc + de bank waren mijn vrienden voor vandaag.
De afgelopen dagen waren eigenlijk hetzelfde als voorheen. Bloeddruk meten, lengte, gewicht, BMI berekenen, bodyfat, hepatitis en het suikergehalte controleren. Voor mijn gevoel begon het wat eentoning te worden en ik miste de uitdaging hierin, dus heb ik gevraagd of ik maandag in het ziekenhuis mag beginnen voor de laatste 3 weken. Dit kon gelukkig dus ik ben benieud!
Van’t weekend zijn we met 5 andere vrijwilligsters naar Techiman afgereist. Hier heb ik dan ook bijna de eerste Ghanees een tik willen verkopen… We hadden afspraken gemaakt met 2 taxi chauffeurs toen we doorgingen, maar bij terugkomst hielden ze zich hier niet aan. Zachtjes gezegd viel dat niet zo lekker bij mij en er begon zich al snel een meute te vormen rond de 2 taxi chauffeurs en ons. We hebben ons maar braaf gehouden want 7 tegen 30 is nogal een onbegonnen strijd… Uiteindelijk zijn we met 2 andere taxi chauffeurs naar een bos gegaan waar we 2 uur gehiked hebben en een prachtig uitzicht over de natuur hadden. Zondag zijn we naar een waterval gegaan en bij een apenbos geweest. De waterval was hartstikke mooi om te zien en de aapjes waren erg blij om ons te zien (soort zoekt soort waarschijnlijk?).
Vorige week was het eigenlijk weer een normale werkweek. De mensen zijn allemaal blij om ons te zien en zijn ook echt geintresseerd in hun gezondheid. De standaard dat overgewicht rijkdom aantoont is achterhaald en we wijzen de mensen op de gevaren van overgewicht en een hoge bloeddruk. Er zijn ook een paar mensen die positief zijn bevonden op hepatitis B (een leverziekte). De ziekte is goed te behandelen in het ziekenhuis, maar de behandeling is helaas erg duur. De mensen weten dan dat ze een ziekte hebben, maar de behandeling kunnen ze niet betalen… Erg confronterend als je ziet dat dit vaak jonge moeders zijn en hepatitis B overdraagbaar is via bloed, dus hun kinderen dit vaak ook hebben…
Vrijdag zijn we weer teruggegaan naar het dorp bij het Lake waar de half afgebroken school stond. We waren met een grote groep van Projects Abroad en hebben de mensen een check up gegeven en de kinderen behandeld op ringwormen en kleine wondjes. Daarna hebben we met zijn allen naar de school gekeken en overlegd hoe we ze kunnen helpen en wat ze nodig hebben. Het dorp was een paar jaar geleden begonnen met de muren te bouwen van een nieuwe school, maar door geldtekort konden ze dit niet afmaken. Samen hebben we een bepaald geldbedrag ingezameld zodat ze de school af konden maken. Het geld wat Nienke en ik met de poppetjes hebben opgehaald hebben we hier mede voor gebruikt. Ze zijn al begonnen met de bouw, dus het geld komt goed terecht! Sterker nog, als het goed is zou de bouw klaar zijn voordat ik hier weg ben, de foto's zullen dus nog volgen!
Nu ga ik mijn bed maar eens opzoeken want anders ben ik morgenavond niet fit genoeg om een biertje te drinken!
Als ik mijzelf vandaag zou moeten omschrijven zou het iets beter als beroerd zijn. Vannacht bijna niet geslapen en rond 3 uur heb ik mijzelf uit bed gesleept, gewapend met een flesje water en een zaklamp. Waar ik al bang voor was kwam uit: diarree en spugen tegelijkertijd terwijl de stroom uitgevallen was… Probeer jezelf eens voor te stellen dat je op een donkere wc zit, in je linkerhand een zaklamp vasthoudt, met je rechterhand een flesje water open probeert te draaien en tussen je benen staat een emmer waar je in probeert te mikken. Net op het moment dat ik het flesje open had gedraait en de emmer wilde pakken om te mikken viel mijn zaklamp uit… Hoe ik mij op dat moment voelde kun je wel raden dus… Nienke was in de slaapkamer aan het meegenieten van mijn oerkreten in de wc en haar nachtrust was ook gelijk klaar. Enfin, ik ben maar thuis gebleven en de wc + de bank waren mijn vrienden voor vandaag.
De afgelopen dagen waren eigenlijk hetzelfde als voorheen. Bloeddruk meten, lengte, gewicht, BMI berekenen, bodyfat, hepatitis en het suikergehalte controleren. Voor mijn gevoel begon het wat eentoning te worden en ik miste de uitdaging hierin, dus heb ik gevraagd of ik maandag in het ziekenhuis mag beginnen voor de laatste 3 weken. Dit kon gelukkig dus ik ben benieud!
Van’t weekend zijn we met 5 andere vrijwilligsters naar Techiman afgereist. Hier heb ik dan ook bijna de eerste Ghanees een tik willen verkopen… We hadden afspraken gemaakt met 2 taxi chauffeurs toen we doorgingen, maar bij terugkomst hielden ze zich hier niet aan. Zachtjes gezegd viel dat niet zo lekker bij mij en er begon zich al snel een meute te vormen rond de 2 taxi chauffeurs en ons. We hebben ons maar braaf gehouden want 7 tegen 30 is nogal een onbegonnen strijd… Uiteindelijk zijn we met 2 andere taxi chauffeurs naar een bos gegaan waar we 2 uur gehiked hebben en een prachtig uitzicht over de natuur hadden. Zondag zijn we naar een waterval gegaan en bij een apenbos geweest. De waterval was hartstikke mooi om te zien en de aapjes waren erg blij om ons te zien (soort zoekt soort waarschijnlijk?).
Vorige week was het eigenlijk weer een normale werkweek. De mensen zijn allemaal blij om ons te zien en zijn ook echt geintresseerd in hun gezondheid. De standaard dat overgewicht rijkdom aantoont is achterhaald en we wijzen de mensen op de gevaren van overgewicht en een hoge bloeddruk. Er zijn ook een paar mensen die positief zijn bevonden op hepatitis B (een leverziekte). De ziekte is goed te behandelen in het ziekenhuis, maar de behandeling is helaas erg duur. De mensen weten dan dat ze een ziekte hebben, maar de behandeling kunnen ze niet betalen… Erg confronterend als je ziet dat dit vaak jonge moeders zijn en hepatitis B overdraagbaar is via bloed, dus hun kinderen dit vaak ook hebben…
Vrijdag zijn we weer teruggegaan naar het dorp bij het Lake waar de half afgebroken school stond. We waren met een grote groep van Projects Abroad en hebben de mensen een check up gegeven en de kinderen behandeld op ringwormen en kleine wondjes. Daarna hebben we met zijn allen naar de school gekeken en overlegd hoe we ze kunnen helpen en wat ze nodig hebben. Het dorp was een paar jaar geleden begonnen met de muren te bouwen van een nieuwe school, maar door geldtekort konden ze dit niet afmaken. Samen hebben we een bepaald geldbedrag ingezameld zodat ze de school af konden maken. Het geld wat Nienke en ik met de poppetjes hebben opgehaald hebben we hier mede voor gebruikt. Ze zijn al begonnen met de bouw, dus het geld komt goed terecht! Sterker nog, als het goed is zou de bouw klaar zijn voordat ik hier weg ben, de foto's zullen dus nog volgen!
Nu ga ik mijn bed maar eens opzoeken want anders ben ik morgenavond niet fit genoeg om een biertje te drinken!
-
13 November 2014 - 22:20
Veronique:
Oei...dus toch ziek geworden. ..ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt en volgende week mooie ervaringen op kan doen in het ziekenhuis.
sterke in ieder geval! -
14 November 2014 - 00:11
Addy:
hopelijk voel je jezelf al iets beter, zoniet dan wel beterschap gewenst pas goed op jullie zelf xxx
-
14 November 2014 - 00:59
Patrick En Paul:
Ha lekkere schijterd haha je mag trots op je zelf zijn knap werk hoor pfff ik zie hier ook die ellende je wordt er niet blij van en dat zal bij jou nog erger zijn een gebeg zonder eind.
Maar goed super dat het goed gaat je zal wel moe zijn als je terug komt na al die belevenissen dat zijn wij al na 2 weken..
gr p en p -
14 November 2014 - 10:15
Corry De Gruyter:
je weet dat ik een bril draag.
En gauw beter worden ik zal aan je denken.
veel succes in het ziekenhuis
groetjes. corry -
14 November 2014 - 13:03
Tanja. Nieuwesteeg:
Hoi Maarten Beterschap hoor je zal je wel ongelukkig voelen vooral afgelopen nacht.Leuk dat jullie eindelijk in het ziekenhuis kan beginnen,als de diarree tenminste niet te lang duurt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
